Enkelblessure

Een acute blessure ontstaat meestal als gevolg van een landing op de buitenkant van de voet, die veroorzaakt wordt door een balansverstoring. Bijvoorbeeld door te landen op een voet van een medespeler.

De blessure ontstaat door het verrekken van het weefsel aan de buitenzijde van de enkel en het te ver samendrukken van het weefsel aan de binnenzijde van de enkel. De voornaamste symptomen zijn acuut optredende pijn, zwelling en het minder goed kunnen belasten van de aangedane enkel. Wanneer de enkel in een vreemde stand staat of absoluut niet te belasten, is het verstandig om een röntgenfoto te laten maken. Hiermee kan de diagnose worden gesteld of de enkel wel of niet is gebroken.

Meestal is er echter sprake van een verrekking, ook wel een enkeldistorsie genoemd. De acute enkelblessure is de meest voorkomende sportblessure.

Om herhaling en verergering van een enkelblessure te voorkomen is wetenschappelijk bewezen dat het dragen van een enkelbrace of tape zinvol is.Een overbelastingsblessure ontstaat doordat de belasting waaraan het enkelgewricht blootstaat groter is dan de hoeveelheid belasting die het enkelgewricht aankan. Een overbelasting rond het enkelgewricht ontstaat vaak als gevolg van restverschijnselen na een eerder doorgemaakte verzwikking. Kapsel en banden kunnen na een verzwikking blijvend ruimer zijn geworden.

Zonder de juiste oefentherapie en adequate bescherming (een brace) kan dit leiden tot overbelastingsklachten. Daarnaast kan ook het kraakbeen blijvend beschadigd zijn. De sporter mist dan een stuk schokdemping waardoor de enkel minder te belasten is. Dit betekent dat de enkel na het sporten een langere hersteltijd nodig heeft.